Als je mij zou moeten beschrijven kom je er echt niet omheen om het woord turnen te gebruiken, je kunt er zo lang omheen draaien als je wilt, maar het kan gewoon niet ontbreken in mijn levensverhaal. Vandaag ga ik jullie mijn verhaal over turnen vertellen, lees dus snel verder!
Op mijn 8e begon ik met turnen, een paar vriendinnetjes van mij zaten op turnen en aangezien ik altijd erg veel energie had zou dat ook wel iets voor mij zijn, en ja hoor. Dat jaar heb ik met veel plezier met mijn vriendinnetje elke week een uurtje recreatief geturnd, nadat ik bij de clubkampioenschappen 2e werd mocht ik meedoen aan de selectie-test, en mocht ik in de wedstrijdgroep!
De volgende jaren ging het eigenlijk niet heel erg goed, ik was of bijna laatste of eindigde in het midden. In 2006 was ik ook maar net door naar de regiofinale (toen nog in de 6e divisie) en daar werd ik totaal onverwacht 1e. De volgende dag waren er weer de clubkampioenschappen en daar werd ik niet alleen 1e in mijn categorie ik werd ook nog eens eerste van alle wedstrijdturnsters, drie prijzen in een weekend dat was echt helemaal te gek.
Daarna ging ik een divisie hoger turnen en kwam ik in de B-selectie terecht, dit jaar ging redelijk goed en het jaar daarop mocht ik zelfs nog een divisie hoger ( 4e divisie als je het nog niet uitgerekend had ) en zat ik in de A-selectie. Vanaf dat jaar kreeg ik ook steeds meer last van mijn enkels, hier een enkeltje verstuikt daar een enkel verstuikt, mijn enkelbanden zijn er eigenlijk niet erg goed aan toe. De eerste twee jaren in de 4e divisie gingen daardoor niet erg goed aangezien ik weinig tot niet kon springen.
Twee jaar terug ging het weer beter, ik had nog last van mijn enkels maar ik kreeg door dat ik beter wat rustig aan kon doen, maar dat ik toch wel moest springen. Vanaf toen ging het eigenlijk heel goed, zo heb ik weer wat medailles gewonnen en veel vooruitgang geboekt.
Vorig jaar kregen wij te horen dat ons trainster weg ging, dit was erg betreurend want kregen we wel een goede trainster terug en wat zou er gebeuren met de groep? Na veel getwijfel heb ik toen besloten om naar een andere vereniging te gaan en de allerbeste groep ooit te verlaten, ik train nu in een turnhal en naast dat we hier meer trainingsuren al hebben scheelt dit enorm veel tijd. Ook al is het een gemis ben ik erg blij met deze keuze, en wordt alweer het 9e jaar dat ik op turnen zit, en hoelang ik nog doorga zou ik nu nog niet weten.
Dit jaar kom ik uit in de 3e divisie en ben ik tweedejaars senior niveau 4, en aangezien er ongeveer 12 niveau's zijn en 1 het hoogste is, is dit redelijk goed. Ik ben sowieso 8 uur in de week zelf aan het turnen, en assisteer nog 2 uur in de week bij mijn oude vereniging, daarnaast houd ik ervan om op youtube turnfilmpjes op te zoeken en sta ik eigenlijk nooit stil als ik thuis ben.
Eigenlijk kan ik wel zeggen dat turnen mijn leven is, het beurt me op als ik me niet goed voel en het geeft me soms zo een goed gevoel als je ergens heel hard voor werkt en het dan eindelijk lukt. Ik hou ervan omdat je duidelijk kunt zien wat het harde werken je oplevert, en ik hou ervan om door te gaan tot een element perfect lukt, want dat is turnen: perfectioneren. En turnen is zeker niet makkelijk, en je moet niet bang zijn, het is vallen en opstaan en het proberen tot het perfect gaat. En ik moet toegeven het is niet de meest pijnloze sport maar ik heb het er allemaal voor over. Er is ook een spreuk 'If gymnastics were easy, it would be could football' wat ik erg kloppend en leuk vind, ook zijn er liedjes die me inspireren om door te gaan, om alles te geven, zoals Superchick met GetUp (aanrader!).
Wat zijn jullie lievelingssporten, en waarom?
Liefs,
Marieke!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten